Σήμερα σιωπή.
Μαζί με τον θάνατο αυτών των ανθρώπων, πέθανε κι ένα ολόκληρο μοντέλο καταστροφικής και μηδενιστικής πρακτικής.
Ας στοχαστούμε πάνω σ’ αυτήν την παράδοξη συνέργεια των αντίθετων δυνάμεων να σφίγγουν τα δεσμά της υποδούλωσης μας. Πάνω σε μια πάλη που διεξάγεται επιταχύνοντας την πτώση, επιβεβαιώνοντας την αντίθετη φορά της διαλεκτικής –ότι υπάρχει εξίσου θέση-αντίθεση-αποσύνθεση.
Κι ας ονειρευτούμε σήμερα το βράδυ μια υπέρβαση, που θα μας περισώσει όρθιους, αξιοπρεπείς, ελεύθερους και αντιστεκόμενους.
Αύριο θα πρέπει να μιλήσουμε, να δώσουμε νέο νόημα, ελπίδα και ζωή στους αγώνες που σήμερα βούλιαξαν μέσα στην ασχήμια του θανάτου.