Μουγκρητό

Βρέξε!

Βρέξε!/ Να ξεπλυθεί η απελπισία απ’ τα πεζοδρόμια/βρέξε!

Φθινόπωρο (ΙΙ)

Ήταν πρωϊ κι ήταν νοέμβρης

πήξιμο φροντηστήρια τελευταία ευθεία

πουθενά να κρυφτείς το σκάσαμε

κοπάνα στην Επανωμή

φυσούσε οι γλάροι πετούσαν

καθόμασταν κοιταζόμασταν καπνίζαμε

κανείς δε μίλησε

όλοι καμωθήκαμε τους αδιάφορους

αφήνοντας τον αέρα να  μονολογάει

όταν φύγαμε ξέραμε

τι είχαμε αφήσει πίσω

Advertisement

Τότε

Ζερό 1995 (1996;). Μάλλον άνοιξη, με δόντια όμως.

Ξύλινα Σπαθιά.

Μια συναυλία εκτροχιάζεται

Κι όλοι, οι σήμερα ‘απόντες’, ήμασταν εκεί

Τώρα,  πολή και ανθρώποι έχουν αλλάξει.

& οι μνήμες μαρτυρούν μια ζωή λιγότερο πλαστική

Υ.Γ. Το τέμπο του κομματιού, δίνει μια διάσταση εσωτερική στο χρόνο που έχει περάσει….

Φθινοπωρινό, συννεφιασμένο πρωϊνό

Noir Désir – Des armes

Dream Factory (2)

Όταν καταλαγιάζει ο αχός

της σύγχρονης τεχνολογίας

Κι ακούγεται μόνο

Το παράπονο του λαβωμένου περιστεριού

Αρχίζει η αναπαραγωγή των ονείρων

Κλείτος Κύρου

Ένα τραγούδι απ’ τις σιωπές

Βράδυα,

Σβηστά τα φώτα

Ο δίσκος να παίζει (τι ρετρό εμμονές!)

κρασί

Η φωνή, το πιάνο να σκίζει το σκοτάδι

Φόρος τιμής σ’ ένα τραγούδι που το ανέδειξαν

όχι οι ήχοι του αλλά οι σιωπές του.

Εσύ

Σύντροφε, κοιμάσαι;

Ήθελα να μου πεις,

ξέρεις καμιά σελίδα μαρξισμού

που να βουλιάζουνε οι λέξεις στο χαρτί

σαν τη σιωπή μου

στις κόρες των ματιών της;

Άρης Αλεξάνδρου